„Kto wie, że popełnił błąd i nie próbuje go naprawić, popełnia drugi błąd. Prawdziwym błędem jest błąd popełnić i nie naprawić go” – Konficjusz
Bycie Rodzicem nie jest prostą sprawą. Każdy z nas się o tym przekonuje każdego dnia. Jak nauczyć się być dobrym Rodzice? Jakie błędy popełniają Rodzice? Jak ustrzec się tych błędów?
Czy dobry Rodzic jest bezbłędny? Oczywiście, że nie. Wszyscy popełniamy błędy w tej trudnej sztuce, jaką jest wychowanie młodego człowieka. Dość często robimy to bezwiednie, a błędy popełniane są w dobrej wierze. Jak się przed tym ustrzec? W bardzo ciekawy sposób pisze o tym Kevina Steede w książce: „10 błędów popełnianych przez dobrych rodziców”
Ten świetnie napisany poradnik, jest odpowiedzią na nurtujące nas pytania. Jak zażegnać konflikt, jak radzić sobie w sytuacjach, które mogą wydawać się nie do rozwiązania. Pokazuje 10 błędów popełnianych przez rodziców. Jakie to błędy?
10 błędów popełnianych przez dobrych rodziców
1. Wpajanie błędnych przekonań.
Jednym z nich jest wmawianie dziecku, że we wszystkim musi być dobre. Warto motywować dziecko, aby wykonywało swoje zadania prawidłowo i nagradzać jego wysiłki, a nie tylko same osiągnięcia.
2. Nieświadome prowokowanie złego zachowania.
Jako rodzice musimy reagować na dobre zachowanie dziecka, a nie tylko na jego złe postępowanie. Kiedy będziemy reagować tylko wtedy, gdy dziecko zachowa się źle, maluch żądny naszej uwagi, będzie niegrzeczny. Wtedy poświęcamy mu przecież najwięcej uwagi prawda?
3. Brak konsekwencji.
Tylko konsekwentne trzymanie się zasad sprawi, że będziemy w oczach dziecka wiarygodni;
4. Pułapki porozumiewania się.
Słuchajmy dzieci z uwagą, nie zbywajmy. Pamiętajmy o tym co dziecko do nas mówi, nie puszczajmy „mimo uszu” ważnych dla dziecka przeżyć.
5. „Zrobię to za ciebie”.
Dziecko które nauczy się na własnych błędach, tylko to pozwoli dziecku radzić sobie z trudnościami w przyszłości.
6. „My przeciwko nim”.
A przecież to współpraca jest najważniejsza.
7. Żelazna dyscyplina.
Ta metoda wychowawcza nigdy nie daje oczekiwanych rezultatów w przyszłości. Dyscyplina – oczywiście tak, ale ucząca, przemyślana, bez nerwów.
8. „Rób to, co mówię, a nie to co robię”.
To co robimy jest dla dziecka ważniejsze, niż to co mówimy. A przykład zawsze idzie z góry.
9. Ignorowanie potrzeb i trudności dziecka.
Rodzic musi być dla dziecka ochroną i wsparciem. Jeżeli nie potrafimy sami pomóc dziecku, powinniśmy poprosić o pomoc specjalistę. Ale nigdy nie lekceważyć.
10. Hamowanie naturalnej radości życia i ciekawości świata.
Czy nie lepsze byłoby przyłączenie się do zabawy dziecka i takiego radosnego poznawania świata? Kiedy uczymy dzieci również nie hamujmy tej naturalnej radości. Bo uśmiech jest ważny nie tylko przy zabawie. Uczyć też możemy się z radością.
W książce znajdziecie odpowiedź jak nie powtarzać tych błędów, jak się przed nimi ustrzec.