Rozmowa jest zawsze najważniejsza. Nie ma to znaczenia czy chodzi o osobę dorosłą czy też dziecko. Musimy rozmawiać, aby pokonywać problemy, niedomówienia, wyjaśniać sprawy. Tylko jak rozmawiać z dzieckiem?
O tym, że rozmowa jest bardzo ważna, wie chyba każdy, Nie każdy jednak potrafi to robić. A rozmowa z własnym dzieckiem, wydaje się być jedną z najtrudniejszych.
Jak rozmawiać z dzieckiem aby nas słuchało i jak słuchać aby dziecko do nas mówiło?
Rozmowa to nie monolog, to dialog. Ta krótka definicja, pokazuje pierwszy błąd, jaki popełniamy podczas rozmowy z dzieckiem. Nakazujemy, mówimy co ma robić, pouczamy – a nie rozmawiamy. nie wsłuchujemy się w potrzeby dziecka , a to wielki błąd.
Możesz oczywiście powiedzieć swojemu dziecko: „nie skacz, nie biegaj, nie przeszkadzaj, nie krzycz……”. Możesz mu coś nakazać, a potem się dziwić, że nie słucha.
Możesz również znaleźć chwilkę i dowiedzieć się, dlaczego biega? dlaczego krzyczy? Kiedy dowiesz się co jest powodem zachowania Twoje dziecka, spróbuj rozwiązać z nim problem. Jeżeli biega bo się nudzi znajdźcie wspólnie jakieś zajęcie, podpowiedz maluszkowi co może robić. Wytłumacz mu, jak bardzo jesteś zmęczony po pracy i jak bardzo potrzebujesz 5 minut odpoczynku.Powiedz Twojemu dziecko na czym Ci zależy i czego potrzebujesz. Jasny komunikat i informacja, bardzo często powodują, ze dziecko uczy się rozmowy i szanuje Twoje zdanie. Nie od razu, ale po pewnym czasie zobaczysz, ze Twoje dziecko będzie Ci dawało tą chwilkę wytchnienia po powrocie z pracy, będzie wiedziało że tego potrzebujesz.
Takie cuda czyni właśnie rozmowa.
Jeżeli Twoje dziecko nagle przestaje być grzeczne, bije rówieśników, nie potrafi nawiązać porozumienia…. POROZMAWIAJ. Na spokojnie, bez krzyków, w odpowiednim otoczeniu. Nie rób tego przy wszystkich. Pozwól, aby dziecko wytłumaczyło Ci zaistniałą sytuację. Dlaczego jego postępowanie było właśnie takie? Co się do tego przyczyniło? Wytłumacz dziecku, dlaczego to co zrobiło było niewłaściwe. Postarajcie się wspólnie dojść do odpowiednich wniosków. Postaraj się tak prowadzić rozmowę, aby dziecko samo zrozumiało swój błąd.
Rozmowa z przedszkolakiem nie jest rzeczą łatwą. Przedszkolak rozumie już bardzo dużo, ma swoje zdanie, nie jest to już niemowlak zdany całkowicie na nas. Musimy uszanować jego poglądy, ale nie możemy zapominać, że nie jest to jeszcze uczeń, czy nastolatek. Rozmowa musi być dostosowana do poziomu przedszkolaka, ale z zachowaniem i poszanowaniem praw człowiek.