samodzielny przedszkolak

Jak nauczyć przedszkolaka samodzielności

Dzieci uwielbiają być samodzielne. Pamiętam, jak moja córka w wieku 1,5 roczku powtarzała ciągle „ja siama”. Z jednej strony bardzo się cieszyłam, z drugiej jednak byłam przerażona. Taki malec nie da sobie przecież rady…. Ależ oczywiście, że da, pod naszym czujnym okiem – da sobie radę w 100 % ze wszystkim.   Musimy pozwolić dziecku na samodzielność i uczyć je wykonywać codzienne czynności poprawnie. 

Oczywiście ta nauka samodzielności wymaga od nas – rodziców dużego poświęcenia. Musimy wykazać się ogromną cierpliwością i zrozumieniem. Wiele czynności wykonujemy za dziecko,  bo zrobimy to szybciej i lepiej. Oczywiście że tak, ale czy to lepsze wykonanie jest naprawdę lepsze? Nie do końca. Wyręczane dziecko zaczyna być wygodne. Wie, że jeżeli czegoś nie zrobi, nie postara się, „troskliwa” Mama zrobi to za niego.

Nie wyręczajmy dzieci. Pomagajmy, ale nie wyręczajmy. Trzy letnie dziecko samo powinno potrafić bez najmniejszych problemów założyć bieliznę, bluzeczkę (z pomocą), sukienkę czy spodenki.

UBIERANIE

Pokaż swojemu dziecku jak ma zakładać poszczególne części garderoby. Pozwól dziecku na odpowiedni dobór ubrań ze względu na pogodę. Razem zastanówcie się czy to ubranie jest najlepsze. Niech Twoja pociecha postara się zapiąć guziczki i zamek błyskawiczny. Cały czas nadzoruj te pierwsze prace, a z czasem Twoja pomoc nie będzie  potrzebna.

Jedną z najtrudniejszych czynności w ubieraniu się jest wiązanie bucików, z którą dzieci mają dużo problemu. Możemy oczywiście zakupić buty na rzepy. Możemy również nauczyć malca tej trudnej sztuki.   Istnieje  wiele sprytnych sposób, które to zadanie czynią zupełnie łatwym. Zobaczcie filmik, na którym mały chłopiec bardzo sprawnie wiąże swoje buciki. Może i Twoja pociecha polubi ten sposób?

 

HIGIENA OSOBISTA 

Kolejną rzeczą, którą warto nauczyć swoje dziecko to higiena osobista. Dzieci lubią kąpiele, lubią zabawę z wodą. Ale mycie rąk to nie tylko zabawa. Pokaż maluszkowi jak powinien myć rączki, jak to zrobić dobrze i szybko. Wytłumacz, dlaczego powinien myć rączki przed jedzeniem, po zabawie na dworze. Dzieci lubią wiedzieć. Samo będzie pamiętało o umyciu rączek jeżeli pokażesz mu jak niebezpieczne są bakterie.

HIGIENA JAMY USTNEJ

Trzy latka to najwyższy czas, aby wybrać się do stomatologa, jeżeli oczywiście nie uczyniliście tego do tej pory. Wizyta ta musi być dla dziecka przyjemna, bez strachu. Najlepiej wybrać dentystę dziecięcego, który zarezerwuje sobie odpowiednią ilość czasu, aby zapoznać małego pacjenta z wszystkim, co znajduje się w gabinecie. Pierwsza wizyta powinna być tylko przeglądem stanu uzębienia i nauką mycia ząbków. Ten pierwszy raz nie powinien się zakończyć leczeniem. Na to umówcie się na następną wizytę. Podczas codziennej higieny jamy ustnej musisz być obecny w łazience, dziecko nie ma cierpliwości, żeby szczotkować długo ząbki. Warto kupić małą klepsydrę, która będzie odmierzała dziecku czas podczas szczotkowania.

SPRZĄTANIE

Pamiętaj o tym, że trzyletnie dziecko powinno już potrafić po sobie posprzątać. Przygotuj odpowiednie pojemniki, do których dziecko po zabawie będzie mogło powrzucać zabawki. Pomóż mu w utrzymywaniu porządku. Zbyt duża ilość zabawek, skutecznie to utrudni. Wiadomo, że dzisiaj kiedy widzimy te wszystkie piękne lalki, misie, klocki, aż trudno się oprzeć pokusie i nie kupić. Zabawek przybywa, a miejsca w pokoiku dziecka coraz mniej. O ile sami już zrozumiecie, że nie możecie kupować więcej zabawek, jak zabronić tego Babci? Nie wszystkie zabawki powinny być jednak dostępne. Nową zabawkę, którą dziecko dostanie pobawi się i porzuci. Chowaj te nieużywane. Po miesiącu powymieniaj zabawki. Dziecko ucieszy się, jak z zupełnie nowej. A mając do dyspozycji maksymalnie 10 zabawek z pewnością utrzyma porządek.

JEDZENIE

Dzieci chcą jeść sztućcami. Ucz je od samego początku jak powinny to robić prawidłowo. Naucz prawidłowego trzymania. Dzieci często trzymają łyżkę całą piąstką i ten nawyk, jeżeli nie zostanie wychwycony, pozostaje na baaaardzo długo. Naucz swoją pociechę, że nie odchodzimy od stołu, dopóki wszyscy nie zjedzą. Ucząc dziecka jedzenia nie zapominajmy  również o tym, że ładne jedzenie to również ciche jedzenie. Dziecko nauczy się jeść z zamkniętą buzią, bez siorbania, śpieszenia się i łapczywości. Taki savoir vivre dla dzieci jest rzeczą bardzo istotną. Twoja cierpliwość zostanie nagrodzona, kiedy Twoja pociecha będzie wiedziała jak się zachować przy stole.

Naucz dziecko również nakrywania do stołu. Tutaj cała nauka polega na tym, ze pokażesz mu jak to robić prawidłowo, bo samo pomaganie przy przygotowywaniu posiłku to dla dzieciaka prawdziwa frajda.chwalenie dziecka

Myślę, że troszkę cierpliwości i opanowania wystarczy, aby Wasz przyszły przedszkolak stał się samodzielnym, godnym podziwu przedszkolakiem. Dzieci są bardzo zdolne, szybko się
uczą, zapamiętują co w ich zachowaniu sprawiło Wam radość, a co zasmuciło. Chcąc się przypodobać, będą te codzienne czynności wykonywały coraz szybciej, coraz lepiej, coraz pewniej. Chwalcie swoje dzieci – niech wiedzą, że są Waszą dumą i prawdziwą radością.